Toen Volumia! na jarenlang succes besloot om met vervroegd pensioen te gaan, kwam er ook een eind aan een tijdperk dat veel Limburgers in gezamenlijke trots verbond. Onze provincie bracht en brengt echter vele andere muzikale talenten voort die op nationaal of internationaal niveau behoorlijk (kunnen) scoren. Mo' Jones uit Sittard is daar een uitstekend voorbeeld van!

De CD presentatie van 'My World', de langverwachte opvolger van het indertijd enthousiast ontvangen debuutalbum 'Strong Man' (2002) werd afgelopen zondagmiddag 6 november in de Fenix te Sittard gehouden. Voor een zeer gemeleerd publiek bracht de vier man sterke formatie overtuigd het nieuwe repertoire, want in tegenstelling tot de overwegend funky r&b stijl van de eerste CD, zoekt Mo' Jones het met 'My World' meer in een richting die rock, pop, country en singer-songwriter elementen vermengt tot een eigenzinnige mix die wederom als 'Mo muziek' bestempeld kan worden! Vrijwel alle nummers zijn geschreven door Skinnie Jones die voor zowel de teksten als de muziek tekent. Alleen het breekbare 'Nothing' is door Mo zelf geschreven, als slotnummer van de CD laat het de luisteraar achter met een gevoel van hoop dat het nog niet voorbij is. Dus beginnen we gewoon opnieuw, met het aanstekelijke 'My World' dat gevolgd door de single 'Always The Same' al snel in je hoofd blijft hangen, zelfs al heb je deze nummers pas een keer gehoord. Namen als John Hiatt, Boz Scaggs, Robert Palmer, Lenny Kravitz en Elvis Costello doemen spontaan op (als je 'oud' genoeg bent tenminste!), ook hoor je in sommige passages zelfs een vleugje Jimi Hendrix, wat een heel eigen charme met zich meebrengt. Het zijn de details die voor verrassende en verfrissende momenten zorgen in een overwegend aanstekelijk geluid, niet in het minst dankzij Mo's warme stem, zijn bluesharp en de meerstemmige koortjes. Het is muziek voor onderweg, in de auto of trein, als de wereld en het leven aan je voorbijtrekken. Soms pittig en stevig, maar ook gevoelig en melancholiek.

Inbetweens Records
'My World' is uitgebracht op het label van Jos Starmans die sinds vier jaar weer terug is op Limburgse bodem na ruim twintig jaar in Tilburg te hebben gewoond. Muziek was altijd al een passie, maar met een instrument op het podium staan leek om onverklaarbare redenen geen haalbare kaart. Dus koos hij voor een rol achter de schermen en kreeg zijn Inbetweens Records in 1997 gestalte dankzij een samenwerkingsverband met Amerikaanse musici uit San Francisco. Jos Starmans: "Het is begonnen met de band 'Mushroom', hun bandleider zou tevens mijn contactpersoon zijn voor de distributie van platen in de VS. Dat heeft ook een hele tijd goed gewerkt, ik richtte me veel op Amerikaanse en Canadese singer-songwriters en bracht sowieso uitsluitend muziek uit waar ik zelf een goed gevoel bij had. Al doende raak je vertrouwd met alles eromheen, toen we een Neil Young Tribute album uitbrachten waar 37 artiesten aan meededen, toen realiseerde ik me eigenlijk pas dat ik daar best veel mensen door heb leren kennen. Het bleek ook een project waar we Inbeweens Records mee op de kaart zetten." De laatste jaren is Jos Starmans zich gaan verdiepen in de Limburgse dialectmuziek. Zo worden de albums van de bekende dialectzanger Arno Adams ook bij Inbetweens uitgebracht en Jos Starmans is tevens zijn manager. "Dialectmuziek doet het goed in Limburg, zo ondervinden wij veel steun van L1 die mijn artiesten geregeld aandacht geeft, op zowel de televisie als op de radio. Ook de nieuwe single van Mo' Jones, 'Always The Same' komt met de leuke aparte clip behoorlijk uit de verf, zoiets blijft als je het gezien hebt zeker in je geheugen rondhangen."

Limburg barst van het muziektalent
Dat onze provincie bruist van muzikale activiteiten zal duidelijk zijn. Dat de initiatieven niet vergeefs zijn en door officiele kanalen gevolgd worden, is misschien minder bekend. In een recentelijk artikel over de nominaties voor de Limburgse Cultuurprijs 2005 bleek dat jong pop/rock talent zoals een I.N.F.A. en Chain Reaction gesteund worden vanuit provinciaal niveau. SPL, Stichting PopMuziek Limburg, houdt zich ook bezig met de promotie en ontwikkeling van de jongerencultuur in onze provincie. Joery Wilbers van SPL heeft er zijn handen vol aan, maar blijft tomeloos enthousiast over de verscheidenheid aan muzikale stromingen en bands die in Limburg op zoek zijn naar een eigen plek. Sommigen doen het op eigen kracht, zoals de jongens van Mo' Jones. Ze speelden al jarenlang gedreven door hun passie voor muziek, in verschillende bezettingen ook, tot ze een bepaalde draai vonden wat in 2002 uiteindelijk resulteerde in een eerste CD. Een doorbraak op nationaal niveau volgde, gelardeerd met verschillende (televisie-)optredens en toeren in het voorprogramma bij grote namen als een Level 42, maar het blijft hard werken om als professioneel muzikant in de running te blijven. En zelfs dan kan het op een gegeven moment genoeg zijn. Zo hield de populaire Volumia! het na tien jaar wel voor gezien en dan hebben we het nog niet eens over de genre-gevoelige muziek van bands die vaak een minder breedschalig publiek aanspreken maar zeker kwaliteit hebben of een stukje eigen Limburgse muziekcultuur vertegenwoordigen. Hoe dan ook, het is een doorlopende cyclus want de volgende generaties staan al te trappelen van ongeduld, terwijl ze soms nog maar nauwelijks met hun hoofdjes boven het podium uitkomen. Zoals afgelopen zondag bij Mo' Jones in de Fenix, waar de liefde en fascinatie voor muziek al op jonge leeftijd gevoed wordt. Mo' Jones zette live een strakke en stevige versie van hun tweede album neer, met gitarist Roy Tokaya als nieuwe aanwinst in een bezetting die verder bestaat uit Philip Kerkhofs (drums), Skinnie Jones (guitaar, backing vocals) en Mo Jones (bas, vocals). Ik zou zeggen, zorg dat je 'My World' in je bezit krijgt, laad het op je mp3-speler en ga voor een tijdje met de ogen dicht je vrijheid tegemoet...

Terug naar overzicht