Het Mannenkoor Borgharen verzorgde op 23 oktober 2005 een concert in het Centre Ceramique, samen met het Luikse salonorkest Wiener Soiree. Het was een zeer geslaagde middag die zeker een vervolg zal krijgen. Tot ver buiten de dorpsgrenzen is het koor een graag gehoorde gast, niet in het minst dankzij de bevlogen inzet van dirigent Roger Moens.

Wat onmiddellijk opvalt in een gesprek, is zijn grote mate van bescheidenheid. Wanneer hij vertelt over zijn werk, zijn muziek, het Mannenkoor Borgharen en de Mastreechter Staar, dan hoor je nergens ook maar iets van een ijdel ego aan het woord. Roger Moens (44) is een warme innemende persoonlijkheid die zijn liefde voor muziek met plezier aan anderen doorgeeft. Nog voor zijn studie aan het Maastrichts Conservatorium was hij al werkzaam als pianist en dirigent bij jeugdkoren. Dankzij mentoren als Martin Koekelkoren (directie) en Hennie Ramaekers (piano), raakte hij later nauw betrokken bij de 'Mastreechter Staar' waar hij een mooie staat van dienst heeft: als concertpianist, tweede dirigent en sinds begin 2004 als Chef dirigent. Ook in Borgharen kon men bouwen op zijn kwaliteiten als pianist, arrangeur en componist, maar tijdens een concertreis in het pittoreske Honfleur wees dirigent Toine Cremers (helaas in 1998 overleden) hem aan als opvolger, waardoor 1993 een volgende mijlpaal werd in de muzikale loopbaan van de jonge pianist/componist/dirigent. Uiteraard valt te raden dat hij behalve zijn betrokkenheid bij deze twee bijzondere koorgezelschappen aan diverse andere projecten meewerkte, een veelzijdigheid waar hij zich tot op heden nog steeds met gemak en enthousiasme in beweegt.

Bourgondisch gevoel
Roger: "Wat mij aantrekt in muziek en waarom ik misschien onbewust kies voor bepaalde werken, heeft wellicht te maken met de Bourgondische inslag van het zuiden. Het draait om een bepaalde romantiek, om gevoelens die mensen aanspreken. Ook als ik zelf schrijf, dan luister ik heel sterk naar mijn emoties. Zo heb ik ooit een bezoek gebracht aan Honfleur, het stadje waar Erik Satie geboren is. Die prachtige omgeving maakte zo'n diepe indruk op me dat ik er een stuk over moest schrijven, het heet 'Retour a Honfleur'. Met het mannenkoor Borgharen zijn we er vervolgens voor een driedaagse concertreis naartoe geweest en natuurlijk hebben we daar 'Retour a Honfleur' ten gehore gebracht. Dat zijn dan onvergetelijke ervaringen!" Met zowel de Mastreechter Staar als het Mannenkoor Borgharen heeft Roger aardig wat internationale concertreizen gemaakt en ook als pianist heeft hij op menig groot podium mogen staan. Hij speelde met grote namen en voor belangrijke mensen, maar heeft nooit de drang gehad om zijn geboortestad Maastricht te verlaten en zich elders te huisvesten. "Door mijn werk reis ik al de halve wereld rond, dus ik zie genoeg van andere landen en plaatsen, waarom zou ik verhuizen? Ook voel ik me hier echt thuis, temidden van al dat Bourgondische. Wat ook zo mooi is, is dat we dit gevoel ook elders in Nederland kunnen overbrengen, met het koor Borgharen hebben we bijvoorbeeld drie keer de eerste prijs behaald in Gouda, tijdens de Houtmans plantsoenconcerten. De trofee bleef normaliter altijd in Gouda, maar de derde keer mochten we hem toch echt wel meenemen."

Van klassiek tot modern
De laatste jaren waagt Roger Moens zich met succes aan grote producties waarbij ook zijn levenspartner, Meino van der Broek, steevast betrokken is. Het zijn veelal producties die in opdracht tot stand komen, voor bijzondere gelegenheden zoals de Heiligdomsvaart. Een fraaie bewerking van de rockopera 'Jesus Christ Superstar' trok zelfs zo'n 8000 en 10.000 bezoekers bij twee indrukwekkende voorstellingen. Eerder dit jaar werd het theaterspektakel 'Mens aan de Maas' uitgevoerd dat zeer goed ontvangen werd. Er is dus klaarblijkelijk behoefte aan kwalitatief entertainment uit of in de eigen regio. Roger: "Ook met de koren brengen we een heel divers repertoire ten gehore dat varieert van klassiek tot opera, operette en lichte muziek. Elk genre heeft zo zijn eigen grote componisten die van betekenis zijn in de muziekgeschiedenis. Daarom ervaar ik muziek maken als iets dat erg gezond is, goed voor je emoties en mens zijn. Ik merk dat ik graag meer zou willen componeren en aan de basis wil staan van grote producties die elementen uit zowel film als theater en musical verbinden. Wat niet wegneemt dat het me altijd maar gemakkelijk afgaat, hoor. Soms wil ik bij een zinsnede uit een tekst precies de juiste muziek schrijven om de woorden perfect met klank te kunnen accentueren. Dan kan ik uren met Chrystal (hun Siberische Husky) rondwandelen, net zolang tot ik iets "hoor" bij het gevoel dat de tekst oproept."

Plannen voor toekomst
Op de vraag wat zijn directe plannen voor de toekomst zijn, verandert Roger's gezicht in een grote, maar toch ook weer bescheiden glimlach. Uiteraard blijft hij verbonden aan de Mastreechter Staar en het Mannenkoor Borgharen, ("waar een heel sterke sociale band heerst, want als een koorlid kiespijn heeft, dan leven ze allemaal mee", aldus Roger) maar ook staat er alweer een mooie opdracht te wachten waar hij echter nog niks over verklappen kan. Het zal met Roger's integriteit als mens en musicus ongetwijfeld weer een juweeltje worden...

Terug naar overzicht